برای احیای دریاچه ارومیه باید ۱۰ سال دیگر صبر کنیم! / چالش‌هایی که فرایند احیای دریاچه را مختل کرده چیست؟
تاریخ انتشار: ۱۱ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۱۵۳۱۵
به گزارش «تابناک»، پس از سال‌ها تلاش برای احیای دریاچه ارومیه در دولت‌های یازدهم و دوازدهم که در کارگروه ستاد احیا پیگیری شد و به دنبال افتتاح پروژه عظیم انتقال آب از سد کانی سیب به دریاچه ارومیه تصور عمومی این بود که مسیر احیای دریاچه تسهیل شده و به زودی باید شاهد رونق دوباره دریاچه ارومیه باشیم.
دی ماه سال ۱۴۰۰ و در ارتباط با تاریخ دقیق احیای دریاچه «عیسی کلانتری»، رئیس پیشین ستاد احیا و سازمان محیط زیست به رسانه‌ها گفته بود: کار‌های دریاچه و سخت‌افزاری تمام شده و نرم‌افزاری تا ۱۴۰۶ باید تمام شود و در سال ۱۴۰۷ دریاچه‌ای به وسعت چهار هزار و ۳۰۰ کیلومترمربع با حدود ۱۵ میلیارد مترمکعب آب و ۲۵ درصد نمک که تراز اکولوژیکی آن است، خواهیم داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همینطور مرداد ماه سال ۱۴۰۱ و چند ماه پیش از بهره برداری از طرح انتقال آب سد کانی سیب به سمت دریاچه ارومیه، سید سلمان ذاکر- نماینده مردم ارومیه به رسانه‌ها گفت: تونل دریاچه ارومیه در مسیر احیا قرارگرفته و جشن احیای این دریاچه تا بهمن ماه و نهایتا پایان امسال گرفته می‌شود.
منظور نماینده مردم ارومیه خط انتقال آبی که به زعم ایشان باید به احیای دریاچه ختم می‌شد، خط انتقال آب از سد کانی سیب به دریاچه ارومیه بود که اسفندماه سال گذشته و با حضور رئیس جمهور در استان آذربایجان غربی افتتاح شد؛ طرحی که قرار است سالانه چیزی بالغ بر ۳۰۰ میلیون متر مکعب آب به آورد آبی این دریاچه اضافه شود.
این خط انتقال آب که قرار بود، پس از طی یک مسیر تونلی به طول ۳۶ کیلومتر، یک مسیر کانالی به طول ۱۱ کیلومتر و نیز یک مسیر رودخانه‌ای به طول ۲۸ کیلومتر آب سد کانی سیب را به میزان سالانه ۳۰۰ میلیون متر مکعب وارد پهنه آبی دریاچه ارومیه کند، از قرار معلوم آنچنان که باید و شاید در رسیدن به نتایج خود موفق نبوده است.
این را می‌توان از وضعیت کنونی دریاچه ارومیه در تیرماه ۱۴۰۲ برداشت کرد که بر اساس بسیاری از گزارش‌های میدانی و نیز تصاویر هوایی شرایط دریاچه را نگران کننده توصیف می‌کنند.
همچنین در تازه‌ترین اظهار نظر‌ها که از سوی مقامات مسئول در ارتباط با تاریخ احیای دریاچه مطرح می‌شود، معاون اجرایی طرح انتقال آب سد کانی سیب به دریاچه ارومیه به رسانه‌ها گفت: در شرایط تکمیل مجموع پروژه‌ها و آورد آبی سالیانه ۳ میلیارد متر مکعب به دریاچه، تا ۱۰ سال آینده دریاچه ارومیه احیا خواهد شد.
میکائیل بهادری در همین باره افزود: در شرایطی که پروژه‌های نیمه تمام آماده و تکمیل بشوند آورد آبی به دریاچه ارومیه ۳ میلیارد متر مکعب در سال است. این پروژه ۱۰ ساله است و نقش سد کانی‌سیب از این سه میلیارد حدوداً ۸۵۰ میلیون متر مکعب است.
این مقام مسئول همچنین در مورد مجموعه اقداماتی که ظرف ۱۰ سال آینده برای احیای دریاچه باید اجرایی شود، بیان کرد: پروژه‌هایی که هنوز نیمه‌تمام است می‌توان به تصفیه خانه تبریز و ارومیه اشاره کرد. همچنین میزان نیاز به آب کشاورزی باید کاهش یابد تا در آورد آبی دریاچه تاثیر داشته باشد که سازمان کشاورزی برای تغییر الگوی کشت در حال اجرا و عملیاتی کردن این پروژه است که اگر این پروژه‌ها تکمیل شود میزان ورودی آب به دریاچه در سال ۳ میلیارد متر مکعب است.
همانطور که مشاهده می‌شود، در حالی که سابق بر این تاریخ‌های دیگری برای احیای دریاچه از زبان برخی مسولان بیان می‌شد، حالا دورنمایی ۱۰ ساله آن هم با شرط و شروطی فراوان برای این مهم مطرح می‌شود.
پرسشی که اینجا مطرح می‌شود این است که چه آسیب و چالش‌هایی در این مسیر وجود دارد که فرایند احیای دریاچه را علی رغم هزینه‌ها و زحمات چندین ساله حداقل در کوتاه مدت به امری محال تبدیل کرده است؟
نکته مهمی که البته در سخنان معاونان انتقال آب از سد کانی سیب نیز دیده می‌شود، موضوع مهم کشاورزی و برداشت‌های بی رویه آب در این حوزه است.
در واقع اشاره بهادری به لزوم کاهش میزان نیاز به آب کشاورزی در حوضه آبریز ارومیه در حالی مطرح می‌شود که می‌دانیم اقتصاد و معیشت مردم این منطقه از کشورمان در سال‌های اخیر به شدت به کشاورزی گره خورده و اتفاقاً در طول همه سال‌های فعالیت ستاد احیای دریاچه ارومیه نه تنها الگوی کشت و مساحت زمین‌های کشاورزی کاهش نیافته، بلکه روندی افزایشی داشته است.
این را می‌توان از گفته‌های رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی برداشت کرد که چندی پیش در این باره گفت: مهمترین آسیبی که باعث وضعیت نامناسب امروز دریاچه ارومیه شده، بهره‌برداری بیش از حد آب در بخش کشاورزی در حوضه آبریز این دریاچه است که تا کنون برنامه‌ای جدی برای رفع این آسیب اجرایی نشده است.
سمیه رفیعی در همین باره افزود: در سال‌های اخیر حتی در برخی پروژه‌هایی که برای اصلاح روش‌های بهره‌برداری از آب در بخش کشاورزی در حوضه آبریز دریاچه ارومیه اجرا شده است نیز بعضی مسئولان دولتی براساس میزان آب ذخیره‌شده در این پروژه‌ها، طرح‌های جدیدی را برای توسعه کشاورزی در منطقه تعریف کرده‌اند و به این شکل، آب ذخیره‌شده بازهم به دریاچه ارومیه اختصاص پیدا نکرده است. این در حالی است که همین حالا، کشاورزی بخش زیادی از سهم آب دریاچه را مصرف می‌کند و اگر می‌خواهیم دریاچه را نجات دهیم، چاره‌ای نداریم جز این که برای کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی و اصلاح الگوی کشت برنامه‌ریزی کنیم.
کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی از آن جهت بسیار مهم است که بدانیم در حوضه آبریز دریاچه ارومیه ده‌ها هزار چاه غیرقانونی در همین حوزه فعال هستند.
توضیح مشخص اینکه بنا به گفته محمد صادق معتمدیان، دبیرکارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه در حوضه آبریز ارومیه چیزی بالغ بر ۷۵ هزار چاه غیرمجاز در سال گذشته شناسایی شد که همچنان ۶۵ هزار مورد از آنها فعالند و تنها ۱۰ هزار مورد از این چاه‌ها پلمب شده است.
معتمدیان همچنین در دی ماه ۱۴۰۱ و در یکی از جلسات کارگروه احیای دریاچه ارومیه ضمن انتقاد از عملکرد وزارت جهاد کشاورزی در فرایند احیای دریاچه گفت: طی هشت سال گذشته بیش از ۱۲۰ هزار هکتار به اراضی کشاورزی آذربایجان‌غربی افزوده و منجر به مصرف آبی به میزان ۲.۵ میلیارد متر مکعب شده است.
جدا از نکاتی که مورد اشاره قرار گرفت و نشان می‌دهد که با استمرار این روند‌ها در کوتاه مدت نمی‌توان به احیای دریاچه ارومیه خوشبین بود، نکته تأسف بار دیگر در مسیر‌های دسترسی رودخانه‌ها به دریاچه ارومیه پدیده شایعی به نام آب دزدی نیز وجود دارد که از قرار معلوم بنایی برای مقابله جدی با آن وجود ندارد!
توضیح در این باره اینکه فروردین امسال و پس از یک ماه از آغاز فرایند انتقال آب از سد کانی سیب به دریاچه ارومیه و در همین رابطه روزنامه ایران نوشت: گویا کشاورزان و جامعه محلی با نادیده گرفتن چنین پروژه عظیم و پرهزینه‌ای برای نجات جان دریاچه ارومیه، عزمشان را جزم کرده‌اند تا مسیر بخشی از ۳۰۰ میلیون متر مکعب آبی را که با هزینه‌های گزاف قرار است وارد دریاچه شود تغییر داده و به صورت غیرقانونی به سمت زمین‌های کشاورزی خود هدایت کنند. این درحالی است که خشک شدن دریاچه ارومیه در نهایت به خشک شدن زمین‌های کشاورزی اطراف دریاچه خواهد انجامید!
با این تفاسیر مشاهده می‌شود که در مسیر احیای دریاچه ارومیه مجموعه اقدامات بهم پیوسته و مهمی باید اجرایی شود تا امید‌ها برای احیای دریاچه آن هم نه در آینده نزدیک فراهم شود.
منبع: تابناک
کلیدواژه: روابط ایران و عربستان گروه واگنر معصومه آباد عید غدیر هانی کرده آلبانی دریاچه ارومیه احیای دریاچه ارومیه سمیه رفیعی روابط ایران و عربستان گروه واگنر معصومه آباد عید غدیر هانی کرده آلبانی سد کانی سیب به دریاچه ارومیه انتقال آب از سد کانی سیب احیای دریاچه ارومیه برای احیای دریاچه آب در بخش کشاورزی میلیارد متر مکعب دریاچه ارومیه میلیون متر مکعب حوضه آبریز مطرح می شود پروژه ها آورد آبی ۱۰ سال سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۱۵۳۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کاهش ۶۰ درصدی مصرف ازن با بهره‌گیری از سامانه نانو حباب در فرایند تصفیه آب
در حالی که استفاده از روش‌های ازن‌زنی برای تصفیه آب کارایی پایینی دارند و سبب هدررفت حجم عظیمی از گاز ازن می‌شوند، استفاده از سامانه‌های نانو حباب، کاهش مصرف ازن تا ۶۰ درصد و عدم نیاز به خطوط انتقال ازن را در پی دارد.
به گزارش ایسنا، پس از استفاده از فناوری نانوحباب ازن توسط یکی از شرکت‌های فناور در تصفیه‌خانه آب ساوه، سوالاتی پیرامون اهمیت نانوحباب ازن در تصفیه آب مطرح شد و همچنین جایگزینی کلر با نانوحباب ازن در جامعه علمی و دانشگاهی بیشتر مورد توجه قرار گرفت.
به نقل از ستاد نانو معمولا در تصفیه فاضلاب نیاز به استفاده از ترکیبات ضدعفونی‌کننده و گندزدا است و کلر یکی از رایج‌ترین مواد برای گندزایی در تاسیسات تصفیه آب و فاضلاب است. با این حال گزینه دیگری یعنی ازن وجود دارد.
مطالعه‌ای در سال ۱۹۷۰ نشان داد که کلر با مواد آلی واکنش می‌دهد و محصولات جانبی ضدعفونی(DBPs) ایجاد کند که می‌توانند بر سلامت عمومی و زندگی آبزیان منطقه تأثیر منفی بگذارند. همچنین فاضلاب شهری حاوی کلر، در صورت ورود به آب دریاچه‌ها و رودخانه‌ها منجر به کشتن ماهی‌ها می‌شود. از این رو آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا "ازن" را به عنوان فناوری ضد عفونی جایگزین معرفی کرد؛ چرا که معتقد است ضد عفونی آب کلید جلوگیری از گسترش بیماری در مصرف‌کنندگان و همچنین کاهش آلودگی محیط زیست است.
تفاوت‌های ازن و کلر به این شرح است:
۱) ازن در تصفیه آب بیش از ۳۰۰۰ برابر سریع‌تر از کلر عمل می‌کند.
۲) بر خلاف کلر، ازن هیچ محصول جانبی مضری در آب باقی نمی‌گذارد، ازن در صورت عدم استفاده به سرعت به اکسیژن خالص تبدیل می‌شود.
۳) تصفیه آب با کلر اثرات شیمیایی طولانی مدت بر جای می‌گذارد و بر محیط زیست نیز تاثیرات منفی دارد. در حالی که در مورد اُزن اینطور نیست.
۴) ازن قوی‌ترین و سریع‌ترین، ضدعفونی‌کننده و اکسیدکننده تجاری موجود برای تصفیه آب است. کپک، و اکثر آلاینده‌های آلی و معدنی به سادگی با ازن از بین می‌روند.
۵) ازن در دوزهای مناسب می‌تواند تمام پاتوژن‌های منتقل‌شوند از طریق آب را حذف کند، در حالی که کلر نمی‌تواند چنین اثربخشی داشته باشد.
۶) ازن در محل تولید می‌شود و نیازی به ذخیره‌سازی ندارد.
۷) هیچ‌گاه شاهد غلظت بیش از حد ازن استفاده نشده در آب نیستیم، وقتی ازن بیش از دوز مورد نظر در آب وارد شود، مقدار ازن استفاده نشده از آب خارج می‌شود و دوباره به اکسیژن باز تبدیل می‌شود.
۸) ازن بدون طعم و بوی نامطبوع شیمیایی می‌تواند به طور قابل توجهی سطوح مواد شیمیایی خطرناک مانند کلر و محصولات جانبی آن را کاهش دهد.
۹) ازن حل شده در آب باعث تحریک پوست، بینی یا گوش نشده و خشکی پوست را به دنبال ندارد.
۱۰) اثربخشی ازن را می‌توان با یک ORP متر ساده اندازه‌گیری کرد.
۱۱) ازن کمتر از کلر موجود در آب خورنده است.
روش‌های مرسوم ازن زنی که معمولا متکی به اجکتور و دیفیوزر هستند، کارایی پایینی دارند و سبب هدررفت حجم عظیمی از گاز ازن می‌شوند. این درحالی است که فناوری‌نانوحباب می‌تواند مانع از این هدر رفت شده و همچنین اثربخشی ازن را در تصفیه آب افزایش دهد. از مهمترین مزایای استفاده از سامانه‌های نانو ازن می‌توان به کاهش مصرف ازن تا ۶۰ درصد، عدم نیاز به خطوط انتقال ازن و دیفیوزر، عدم نیاز به مخازن ازن‌زنی، عدم نیاز به تخریب‌کننده ازن و در نتیجه کاهش هزینه‌های سرمایه‌گذاری و بهره‌برداری تا ۵۰ درصد اشاره کرد.
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند